Voorbereidingsdag 1
Door: Rochelle
Blijf op de hoogte en volg Juf Rochelle
31 Januari 2015 | Nederland, Veghel
Vandaag stond de eerste voorbereidingsdag op het programma:
Om half 9 had ik afgesproken met Ineke en Anneke op een carpoolplek in Heesch. Ineke en Anneke gaan vanuit stichting ATO, mijn werkgever, ook mee naar Kenia. Ineke ken ik al, wij hebben allebei een aantal jaren op basisschool De Groote Wielen in Rosmalen gewerkt. Zo fijn om alvast iemand te kennen, ik ben eigenlijk niet zo goed in nieuwe groepen; soort van kat-uit-de-boom-kijk-type (zou je niet zeggen als je me langer kent...) maar super fijn dus dat Ineke en ik elkaar al aardig kennen. Anneke werkt nu bij Ineke op school en zij gaat op eigen kosten mee. Anneke is vorig jaar al geweest en zij vond het zo'n gave ervaring dat ze nog wel een keer wilde. Anneke kende ik nog niet, alleen van gezicht. Je ziet elkaar natuurlijk wel eens op ATO studiedagen. Maar toen we met z'n drieën in 1 auto doken, was daar meteen een klik en bepten we er vrolijk op los. Voor we het wisten waren we in Amsterdam, klaar voor voorbereidingsdag 1.
Iedereen kwam een beetje onwennig binnen. Gelukkig zitten we met z'n allen in hetzelfde schuitje, dus iedereen vond het spannend. We keken elkaar wat onwennig aan en gingen voorzichtig zitten. Mia, Jan en Ruud van de organisatie Teachers 4 Teachers openden de dag en eigenlijk was het meteen al geheel ontspannen. Ze hebben ons precies uitgelegd wat we gaan doen, hoe ons programma eruit ziet, wat er van ons verwacht wordt.
Wat gaan we doen?
Ons grootste doel is: to meet, to connect and to learn.
Wij gaan daar in tweetallen workshops geven aan Keniaanse leerkrachten. Zij volgen twee workshopdagen bij ons. De dagen er na gaan wij op school- en klassenbezoek bij de leerkrachten die onze workshops gevolgd hebben en gaan we hen coachen.
Aan het einde van de dag gaan de leerkrachten die bij ons geweest zijn hun eigen team trainen. Ook hierbij zijn wij aanwezig, omdat we ook in de teamvergadering kunnen meehelpen en coachen. Super gave uitdaging dus!
We slapen in een super mooi hotel; Beach hotel Baobab. Nou de plaatjes beloven wat hoor! Maar er moet hard gewerkt worden, dus heel veel tijd om te genieten van het hotel is er niet. Elk tweetal wordt 's ochtends vroeg weggebracht naar een plek in Kenia. Ik ga naar Lunga Lunga. Dat is 2 uur rijden vanaf het hotel, richting de grens van Tanzania. ( Hoe gaaf..) In Lunga Lunga komen dan ongeveer 50 leerkrachten onze workshop volgen. Hoeveel precies weet niemand, want dat hangt af van de dag... Blijft wel Afrika natuurlijk ;-)
De workshopdag is ongeveer van 10uur-16uur. Dan weer terug naar het hotel. Bij het hotel is het tijd voor een debriefing; even ervaringen uitwisselen met elkaar. Dan eten, verslag van de dag typen en naar bed. Volgende dag weer op tijd aan de bak! Klinkt erg leuk allemaal.
Het onderwerp van de workshopdagen is "interactieve werkvormen". We moeten ons voorstellen dat een leerkracht daar een klas heeft van wel 80 leerlingen. Nu geven ze daar les zoals wij hier ook ooit begonnen zijn. Met z'n allen de leerkrachten napapegaaien, in koor, flink hard en maar herhalen, herhalen, herhalen, herhalen...dat kan ook anders. En daar gaan wij proberen de leerkrachten in te inspireren en te stimuleren. Ik word daar wel een beetje zenuwachtig van...kan ik hen wel genoeg bieden? Ik geef ook geen les aan 80 kinderen, mijn hemel, dan kan ik bij hen in de leer, respect!
Nadat we een duidelijk beeld hebben gekregen van onze werkzaamheden daar is het tijd voor de lunch.
Na de lunch gaan we kennismaken met elkaar. In totaal gaan we met 50 mensen op pad. Ongeveer 20 mensen voor het basisonderwijs en de rest voor het voortgezet onderwijs. We splitsen ons in VO en PO en gaan kennismaken met elkaar. We doen allerlei energizers om het ijs te breken ( to meet) en daarna gaan we korte gesprekjes voeren met elkaar ( to connect) Waar kom je vandaan? Waar werk je? Welke groep heb je? Etc. Maar...alles in het Engels!! Slik! Ja tuurlijk, dat moet daar ook, maar hoe spannend vind ik het om direct over te stappen naar het Engels?!
Gelukkig zit ook hier iedereen in hetzelfde schuitje!
Aan het einde van de middag krijgen we te horen wie je maatje is. We worden allemaal een tweetal en er is 1 drietal. Mijn maatje is Juliette uit Goirle. We mogen even met de maatjes bij elkaar kruipen en nader kennismaken. Ook wordt ons geadviseerd meteen iets over je karakter te vertellen, zodat je een beetje rekening met elkaar kunt houden. Haha, moeilijk hoor, jezelf schetsen, heb je even?! Gelukkig hadden Juliette en ik direct een klik. Dat gaat wel goed komen daar!
Om 16.00u gingen we moe maar voldaan weer naar het zuiden des lands. Ongelooflijk veel zin in de reis, maar toch ook wel wat zenuwen. Hoe moet dat nu goed gaan komen met die workshops...aaagh...rete-spannend vind ik het! Maar wel leuk hoor, wát een ervaring gaat dit worden, wát een avontuur en wát een ongelooflijke kans!
*dankbaar*
Om half 9 had ik afgesproken met Ineke en Anneke op een carpoolplek in Heesch. Ineke en Anneke gaan vanuit stichting ATO, mijn werkgever, ook mee naar Kenia. Ineke ken ik al, wij hebben allebei een aantal jaren op basisschool De Groote Wielen in Rosmalen gewerkt. Zo fijn om alvast iemand te kennen, ik ben eigenlijk niet zo goed in nieuwe groepen; soort van kat-uit-de-boom-kijk-type (zou je niet zeggen als je me langer kent...) maar super fijn dus dat Ineke en ik elkaar al aardig kennen. Anneke werkt nu bij Ineke op school en zij gaat op eigen kosten mee. Anneke is vorig jaar al geweest en zij vond het zo'n gave ervaring dat ze nog wel een keer wilde. Anneke kende ik nog niet, alleen van gezicht. Je ziet elkaar natuurlijk wel eens op ATO studiedagen. Maar toen we met z'n drieën in 1 auto doken, was daar meteen een klik en bepten we er vrolijk op los. Voor we het wisten waren we in Amsterdam, klaar voor voorbereidingsdag 1.
Iedereen kwam een beetje onwennig binnen. Gelukkig zitten we met z'n allen in hetzelfde schuitje, dus iedereen vond het spannend. We keken elkaar wat onwennig aan en gingen voorzichtig zitten. Mia, Jan en Ruud van de organisatie Teachers 4 Teachers openden de dag en eigenlijk was het meteen al geheel ontspannen. Ze hebben ons precies uitgelegd wat we gaan doen, hoe ons programma eruit ziet, wat er van ons verwacht wordt.
Wat gaan we doen?
Ons grootste doel is: to meet, to connect and to learn.
Wij gaan daar in tweetallen workshops geven aan Keniaanse leerkrachten. Zij volgen twee workshopdagen bij ons. De dagen er na gaan wij op school- en klassenbezoek bij de leerkrachten die onze workshops gevolgd hebben en gaan we hen coachen.
Aan het einde van de dag gaan de leerkrachten die bij ons geweest zijn hun eigen team trainen. Ook hierbij zijn wij aanwezig, omdat we ook in de teamvergadering kunnen meehelpen en coachen. Super gave uitdaging dus!
We slapen in een super mooi hotel; Beach hotel Baobab. Nou de plaatjes beloven wat hoor! Maar er moet hard gewerkt worden, dus heel veel tijd om te genieten van het hotel is er niet. Elk tweetal wordt 's ochtends vroeg weggebracht naar een plek in Kenia. Ik ga naar Lunga Lunga. Dat is 2 uur rijden vanaf het hotel, richting de grens van Tanzania. ( Hoe gaaf..) In Lunga Lunga komen dan ongeveer 50 leerkrachten onze workshop volgen. Hoeveel precies weet niemand, want dat hangt af van de dag... Blijft wel Afrika natuurlijk ;-)
De workshopdag is ongeveer van 10uur-16uur. Dan weer terug naar het hotel. Bij het hotel is het tijd voor een debriefing; even ervaringen uitwisselen met elkaar. Dan eten, verslag van de dag typen en naar bed. Volgende dag weer op tijd aan de bak! Klinkt erg leuk allemaal.
Het onderwerp van de workshopdagen is "interactieve werkvormen". We moeten ons voorstellen dat een leerkracht daar een klas heeft van wel 80 leerlingen. Nu geven ze daar les zoals wij hier ook ooit begonnen zijn. Met z'n allen de leerkrachten napapegaaien, in koor, flink hard en maar herhalen, herhalen, herhalen, herhalen...dat kan ook anders. En daar gaan wij proberen de leerkrachten in te inspireren en te stimuleren. Ik word daar wel een beetje zenuwachtig van...kan ik hen wel genoeg bieden? Ik geef ook geen les aan 80 kinderen, mijn hemel, dan kan ik bij hen in de leer, respect!
Nadat we een duidelijk beeld hebben gekregen van onze werkzaamheden daar is het tijd voor de lunch.
Na de lunch gaan we kennismaken met elkaar. In totaal gaan we met 50 mensen op pad. Ongeveer 20 mensen voor het basisonderwijs en de rest voor het voortgezet onderwijs. We splitsen ons in VO en PO en gaan kennismaken met elkaar. We doen allerlei energizers om het ijs te breken ( to meet) en daarna gaan we korte gesprekjes voeren met elkaar ( to connect) Waar kom je vandaan? Waar werk je? Welke groep heb je? Etc. Maar...alles in het Engels!! Slik! Ja tuurlijk, dat moet daar ook, maar hoe spannend vind ik het om direct over te stappen naar het Engels?!
Gelukkig zit ook hier iedereen in hetzelfde schuitje!
Aan het einde van de middag krijgen we te horen wie je maatje is. We worden allemaal een tweetal en er is 1 drietal. Mijn maatje is Juliette uit Goirle. We mogen even met de maatjes bij elkaar kruipen en nader kennismaken. Ook wordt ons geadviseerd meteen iets over je karakter te vertellen, zodat je een beetje rekening met elkaar kunt houden. Haha, moeilijk hoor, jezelf schetsen, heb je even?! Gelukkig hadden Juliette en ik direct een klik. Dat gaat wel goed komen daar!
Om 16.00u gingen we moe maar voldaan weer naar het zuiden des lands. Ongelooflijk veel zin in de reis, maar toch ook wel wat zenuwen. Hoe moet dat nu goed gaan komen met die workshops...aaagh...rete-spannend vind ik het! Maar wel leuk hoor, wát een ervaring gaat dit worden, wát een avontuur en wát een ongelooflijke kans!
*dankbaar*
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
